Fatih Sultanu Mehmed hanu, r.a., pošlo je za rukom ono što nisu 23 različite armade ostvarile. A to je osvajanje Kontantinopolja, centra istočnog rimskog carsta, pokoravanje Bizanta .
Poznat po svojoj pravednosti, u svojoj državi je svim narodima dao prava na vjeru, jezik, narodnost. Neposredno nakon osvajanja Konstantinopolja, prvi akt koji je donio, bila je povelja kojom je za patrijarha pravoslavne crkve imenovao Genadija II. Nedugo nakon toga, sultan je imenovao i nadrabina, kao vjerskog poglavara jevrejske zajednice u osmanskom carstvu. Mehmed II el-Fatih je insistirao da u Konstantinopolju ostane i kardinal, kako bi njegovo carstvo počivalo na četiri religije, pokazujući na taj način poštovanje prema drugim svjetonazorima.
Nazvan je imenima el-Fatih - osvajač, Ebu Hajrat - otac dobročinstva i Ni’mel emir - divni vladar, shodno pohvali Allahovog Poslanika a.s., koji je rekao:
„Konstantinopolj će sigurno biti osvojen posredstvom jednog čovjeka, divan li je taj emir, a divna li je i vojska koja će ga osvojiti.“
(Sahih hadis, Ahmed 4/235 i El-hakim 4/442)
Rahmetullahi alejhi rahmeten vasiaten. Amin.
Priredio: Ertan Č., dip. isl. nauka)