Nema nikakve smetnje poljubiti ruku vjerskom velikanu, imamu, učenjacima, starijim muslimanima, želeći im time iskazati poštovanje.
Od Ibn Omera, radijallahu anhu, bilježi se da je rekao: „Ljubili smo ruku Poslaniku, sallallahu alejhi ve sellem.” [Hadis bilježi Ebu Davud, 5223; sa dobrim (hasen) senedom.]
Bilježi se da je neki beduin došao Poslaniku, sallallahu alejhi ve sellem, i pitao ga: „Allahov Poslaniče, hoćeš li mi dopustiti da ti poljubim glavu i ruku?” Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, dopustio mu je i on je to uradio. [Hadis bilježi Hakim i kaže da je vjerodostojan (sahih) sened.]
Ka’b b. Malik (jedan od trojice koji su izostali s pohoda na Tebuk i čiju je tevbu i oprost Allah obznanio u Kur’anu) kaže: „Kada je objavljen ajet o primanju moje tevbe, došao sam Poslaniku, sallallahu alejhi ve sellem, i poljubio ga u ruku.”[Hadis bilježi Ebu Bekr b. El-Makzi (Fi kitabi er-ruhsati fi takbilil-jedi) sa slabim (daif) senedom.]
Ebu Ubejde je sreo Omera, radijallahu anhu, rukovao se s njim i poljubio mu ruku, a onda su se izmakli ustranu i zaplakali.” [Imam Gazali, Ihja ulumiddin]
(Priredio: Ertan Č., dip. isl. nauka)
Opmerkingen