Tekijuddin Ahmed ibn Tejmijje el-Harrani, mnogo puta u životu je mijenjao svoje stavove i mnogo puta se kajao za ono što je govorio i pisao. Kako nije slijedio akidu (vjerovanje) ehli sunneta vel džemaata ovo je jedno od njegovih pokajanja koje je zabilježeno u knjizi 'Nedžmu-l Muhtedi' i u komentaru knjige 'Sejfu Sakil fi reddi ala ibn Zefil' od šejhul islama Muhammed Zahid el-Kevseri el-Hanefi, rahmetullahi alejhi, str. 477. Iako postoje oni koji negiraju autentičnost ove tevbe, iskreno se nadamo da je autentična i da je ibn Tejmijje prihvatio islamsku akidu (vjerovanje) koje baštini i čuva ulema ehli sunneta vel džema’ata a odmacio mnoge kufrijate (blasfemije) pri kojima je bio.
Tekst tevbe: "Hvala Allahu u čiji Kur'an vjerujem... Vjerujem da je Kur'an Allahov (dž.š.) govor, vjerujem da je on svojstvo od Njegovih vječnih svojstava. I vjerujem da Allahov (dž.š.). govor nije stvoren. On nije slovo niti glas, niti je on nešto unutar stvorenja. On nije na papiru niti u mastilu niti je u nečem mimo toga. Ono što vjerujem po pitanju Allahovih riječi 'Er Rahmanu alel arši isteva' je ono što su rekli prisutni učenjaci u ovom medžlisu, i vjerujem da se ove riječi ne uzimaju bukvalno, kao što vjerujem da ja ne znam značenje ovih riječi i da niko osim Allaha ne zna pravu suštinu tih riječi. Moj govor o 'nuzulu' je isti kao govor o 'istivau', kažem o njemu ono što kažem o 'istivau'. Ne znam njegovo značenje i ne tumčaim ga bukvalno već ga tumačim i vjerujem u njega onako kako ga tumače i vjeruju u njega ovdje prisutni. Sve ono što se suprotstavlja ovakvom vjerovanju je neispravno. Sve ono što sam ja rekao ili napisao a što se suprotstavlja ovome je neispravno. Sve ono što sam ja rekao ili napisao a sadrži neku zabludu ili pripisivanje Allahu (dž.š.) onog što Mu ne dolikuje, ja se odričem toga i kajem se Allahu (dž.š.) zbog toga. Ovo je napisao Ahmed Ibn Tejmijje, u četvrtak 6. Rebiul Ahira 707. godine. Sve što sam napisao gore, napisao sam po slobodnoj volji, bez prisile." Ahmed Ibn Tejmijje Svjedoci pokajanja: Glavni kadija (sudac) Bedruddin ibn Džema'ah, Muhammed ibn Ibrahim eš-Šafi'i, Abdul Ganijj ibn Muhammed el-Hanbeli. Ovo priznanje su uz prisustvo kadije prepisali i potvrdili: Ahmed ibn Ruf'ah, Abdul Aziz en-Nemravi, Ali ibn Muhammed ibn Hatib el-Badži eš-Šafi'i, El Hasen ibn Ahmed ibn Muhammed el-Husejni, Abdullah ibn Džema'ah, Muhammed ibn Osman el-Buridži. Ovo pokajanje se bilježi i u: 1.) Durerul Kamineh, Ibn Hadžer el-Askalani,tom 1. str. 148. Izdavacka Kuća: Darul Džil, 1414.H.g.
2.) Nihajetul Erbi fi Fununil Edeb, Kadi Sihabuddin En Nuvejri (euro 733.G), tom 32. str. 115, Izdavačka kuća: Darul Kutubil Misrijjeh, 1998. god.