Nasruddin hodža - Kad bi tikve rasle na drvetu! Jednog sparnog popodneva, Nasrudin-hodža se odmarao u sjeni orahovog drveta. Poslije nekog vremena, poče razgledati oko sebe posmatrajući tikve, njihove loze i plodove oraha koji su visili u krošnji drveta ispod koga je ležao. - "Nekad, zaista ne razumijem puteve Allahove! " - brecnu se naglas - " ovako sitnim plodom poput oraha okititi ovako veličastveno drvo, dok ogromne tikve povezati onako krhkim lozama." Taman, kad je ovo izustio, otkide se jedan orah sa grane i pogodi ga posred čela. On u to ustade, podiže ruke u dovi i povika: "Allahu dragi, oprosti mi sto sam ikad posumnjao u mudrost tvog stvaranja! Ti si sveznajući i Onaj koji divno stvara, jer gdje bi sada hudi Nasruddin bio da su tikve uistinu na drvetu rasle!"